Szczególnie jednak Papież umiłował dzieci i młodzież. Od zawsze był związany z najmłodszymi i młodymi ludźmi, nie tylko jako Papież, ale również jako nauczyciel, wykładowca, ksiądz i po prostu przyjaciel. Z wielką żarliwością bronił prawa do życia każdego, szczególnie nienarodzonego dziecka. Był wrażliwy na krzywdę, jaka dzieje się najmłodszym, bezbronnym dzieciom, potrzebującym miłości i opieki. „Troska o dziecko jest pierwszym i podstawowym sprawdzianem stosunku człowieka do człowieka”- te słowa Świętego Jana Pawła II w pełni oddają jak wielką wartością były dla niego dzieci, przyszłość narodów. Darzył je wielką miłością i nigdy o nich nie zapominał. „Dzieci są nadzieją która rozkwita wciąż na nowo, projektem, który nieustannie się urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta”. Zachwycił cały świat. Było to najpierw świadectwo życia, zwykłej ludzkiej codzienności, pełnej licznych obowiązków, a szczególnie głoszenie Słowa Bożego wypowiadane pewnym i pełnym mocy głosem. Ten głos stopniowo słabł, wypowiadany z trudem i bólem, aż w końcu zamilkł ... U schyłku swojego życia Papież dał nam prawdziwe świadectwo umierania. Do tej jakże trudnej chwili Ojciec Święty przygotowywał się z wiarą. Ten moment przejścia do życia wiecznego chciał Jan Paweł II przeżyć bardzo świadomie. I chyba tak go przeżył. Mówił, że jest szczęśliwy i prosił, by otaczający go ludzie byli także szczęśliwi, bo on idzie do Ojca, któremu wiernie przez tyle lat służył i z którym łączyła go głęboka i prawdziwa miłość. Odchodząc do Domu Ojca w wigilię święta Bożego Miłosierdzia obiecał, że nadal będzie nam pomagał. Jego świadectwo trwa nadal, niezmiennie, świadectwo cierpienia i zawierzenia. Jesteśmy częścią pokolenia Świętego Jana Pawła II. Żyjemy w blasku Jego pontyfikatu. Wyrażamy głębokie przekonanie, że wychowanie dzieci w duchu nauki naszego Wielkiego Rodaka pozwoli nam kształtować ludzi mądrych, światłych, wrażliwych i gotowych do pracy nad dziełem tworzenia świata piękniejszego, lepszego i bardziej sprawiedliwego. My dzieci XXI wieku chcemy podążać za przykładem Lolka, chcemy wzorować się na Karolu Wojtyle, żyć zgodnie z tym czego swoim słowem i czynem nas nauczył. Dzieci poznają historię jego życia od dzieciństwa poprzez jego działalność kapłańską, kardynalską a wreszcie papieską. Poznają ciekawostki o nim i o jego licznych podróżach. Zawsze był papieżem dzieci, które lgnęły do niego, a on znajdował z nimi wspólny język. To On nasz Patron wzywa nas Dorosłych, aby nie lękać się brać odpowiedzialności za nasze dzieci, musimy tylko być świadectwem codziennego życia. Poucza nas abyśmy pozostawali wierni polskiemu dziedzictwu,

• uczyńcie je podstawą swojego wychowania!
• uczyńcie je przedmiotem szlachetnej dumy!
• Pomnażajcie to dziedzictwo
• Przekazujcie je następnym pokoleniom Nie lękajcie się Chrystusa ! Zaufajcie mu do końca. Jan Paweł II Wielki Patriota, wspaniały nauczyciel, wychowawca po wsze czasy spróbujmy go posłuchać. Nasz Patron pisał, „…iż rodzina jest centrum i sercem cywilizacji miłości. Rodzina Bogiem silna staje się siłą człowieka i całego narodu. Papież pragnął, aby nasze rodziny były silne Bogiem”.